Zespół Aspergera charakteryzuje przede wszystkim upośledzenie umiejętności społecznych, trudności w akceptowaniu zmian, ograniczona elastyczność myślenia przy braku upośledzenia umysłowego oraz szczególnie pochłaniające, obsesyjne zainteresowania (np. medycyna, technologia, matematyka).
Rozwój mowy oraz rozwój poznawczy przebiega bardziej prawidłowo w porównaniu do osób z autyzmem.
Zespół Aspergera ma swoje własne kryteria diagnostyczne. Często diagnozowany jest u dzieci po trzecim roku życia. Ponieważ w pierwszych dwóch – trzech latach życia rozwój dziecka z zespołem Aspergera nie musi znacząco różnić się od jego rówieśników. Problemy najczęściej ujawniają się wraz z rozpoczęciem nauki w przedszkolu lub szkole. Osoba z zespołem Aspergera unika zabaw, rozmów z rówieśnikami, ma problemy ze zrozumieniem zasad panujących w grupie, bierze wiele sytuacji bardzo dosłownie, nie rozumie przenośni. Jednocześnie jest zafascynowana pewnymi tematami, posiada bardzo szeroką wiedzę z określonej dziedziny i stara się każdą rozmowę sprowadzić do interesującego go tematu. Czasami mogą pojawić się zachowania agresywne, na przykład gdy osoba z zespołem Aspergera musi poczekać na swoją kolej lub znajdzie się blisko rówieśników. Dodatkowo dziecko z zespołem Aspergera ma trudności z zadaniami grafomotorycznymi oraz z ćwiczeniami fizycznymi.
Zespół Aspergera – czym jest?
Zespół Aspergera to całościowe zaburzenie rozwojowe, należące do spektrum autyzmu i będące łagodniejszą formą autyzmu dziecięcego. Autyzm dziecięcy, autyzm atypowy i syndrom Aspergera to tylko niektóre z zaburzeń rozwojowych. Odróżnienie ich od innych zaburzeń wrodzonych oraz od siebie nawzajem wymaga ogromnej wiedzy i doświadczenia. A prawidłowa diagnoza to dopiero początek…
Autyzm a zespół Aspergera – czym się różnią?
Najpopularniejsze z zaburzeń rozwojowych są często (choć już coraz rzadziej) ze sobą mylone. Czy osoba nie będąca lekarzem jest w stanie rozpoznać te dwie choroby? Bardzo intuicyjnie, ale tak. Przede wszystkim u dzieci z zespołem Aspergera nie dochodzi do opóźnień w rozwoju mowy i w zakresie poznawczym. Takie osoby mają więc rozwinięte zdolności komunikacyjne, choć przebiegają one nie bez kłopotów. Nie wyczuwają one bowiem sarkazmu, co może wywoływać sytuacje konfliktowe. U dzieci z syndromem Aspergera często mamy do czynienia z napadami agresji, jednak systematyczna terapia jest w stanie pomóc dziecku, a później dorosłemu niemalże całkowicie panować nad nerwami.
Osoby z zespołem Aspergera, podobnie jak te z autyzmem, mają tendencję do wycofywania się z relacji społecznych. Jednak dla tych pierwszych jest to trudniejsze, gdyż odczuwają oni potrzebę bliskich relacji.
Zespół Aspergera – jak radzą z nim sobie osoby dorosłe?
Niezrozumienie sarkazmu i znaczeń metaforycznych utrudnia komunikację, ale osoby chore często znajdują sposoby na swoje problemy. Lepiej radzą sobie z tym kobiety, które z natury często wzorują się na osobach trzecich. Dzięki naśladownictwu wiedzą, jak odpowiedzieć na konkretne sytuacje społeczne, choć ich nie rozumieją. Takie działania niejednokrotnie nie są w stanie zastąpić tych, wynikających ze zrozumienia skomplikowanych meandrów życia społecznego i prowadzą do nieporozumień.
Zespół Aspergera – prawidłowa diagnoza i skuteczna terapia
Prawidłowa i szybka diagnoza tego zaburzenia rozwojowego jest niesłychanie ważne. Wcześnie podjęta terapia, która została indywidualnie dobrana do pacjenta, daje szanse na całkowitą samodzielność w dorosłym życiu – pracę i założenie rodziny. Takich przypadków jest coraz więcej i choć naukowcy nie poznali jeszcze wszystkich tajemnic spektrum autyzmu, to postępy w ich rozstrzyganiu są coraz bardziej imponujące.
Wspomnieliśmy już, że niezmiernie istotna jest szybka diagnoza. Ale działając w pośpiechu nie możemy zapominać o dokładności przeprowadzanych badań i obserwacji. U każdej osoby z autyzmem i zespołem Aspergera objawy przebiegają nieco inaczej, nie zawsze występują wszystkie, a granica między autyzmem i zespołem Aspergera jest nieco płynna. Tylko duża wiedza i bogate doświadczenie dają gwarancję poprawnie postawionej diagnozy i dobrania terapii, które są prawdziwą szansą dla osób z AS/HFA.
Centrum-Futurum tworzą ludzie z pasją – nie tylko do medycyny, ale przede wszystkim do pomagania potrzebującym. Jeśli zauważyłeś u swojego dziecka niepokojące Cię objawy, nie zwlekaj i zgłoś się do nas.